Pages

Tuesday, June 14, 2011

माटाको माया

सेवा गरौं आत्मैदेखि सम्म गम्म बसौं
हृदयको तुंवालोलाई भित्रैबाट फालौं ।

स्वच्छ रहे दिल हाम्रो राष्ट्र पनि जाग्छ
भावनालाई कुण्ठित पारे कस्को के लाग्छ ।

मुखले मात्र बोल्ने बानी सर्त्कर्ममा छैन्
आत्मै देखि नलागेमा बिकास हुने हैन ।

धन सम्पति आर्जन गर्न परिश्रम गरौं
समयको केहि अंश समाजलाई धरौं ।

चोरी ठगी भावनाले केही क्षण बन्छ
यै रितले चल्दै गए राष्ट्र कहिले उठछ ।

मिठो बोल्ने चिल्लो घस्ने यै बानीले गर्दा
नबुझेर जनताले अलमलमा पर्दा ।

कर्मयोगी किसानलाई छैन सुख चैन
टाठा बाठा चतुरेले स्वाहा पारे धन ।

बाटा घाटा पाटी पौवा जिर्ण हुदै गए
सुकिला र चस्मा लाउने लखपति भए ।

हरियाली पर्वतले भरिएको देश
बिलिन भयो जताततै हाम्रो भाषा भेष ।

वीरता र स्वतन्त्रताको हाम्रो इतिहास
कालो धन्दा तस्करीले देशै खनिराछ ।

शहर बजार ढाकिसक्यो मुग्लान सँस्कृतिले
दुःख मान्दै रोएकी छन् हाम्री प्रकृतिले ।

यै रितले चल्दै गए भोलि कस्तो बन्ला
राष्ट्र प्रति माया गर्ने आत्मा कसो भन्ला ।

गाउँ घरका गोरेटोले सराप गर्दै गा' छ
विकास र निर्माणका काम ठप्प भा' छ ।

वीर पुर्खाका गाथा हाम्रा विलिन हुदै गए
कुचक्रका जालमाथि जनता फस्ने भए ।

सुधार र निर्माणका काम गर्नु पर्ने
आत्मैदेखि यो माटोको माया गर्नु पर्ने ।

एकैछिन मौका पाउँदा सारा राष्ट्र हाँक्ने
तलमाथि हिड्नु पर्दा ओडार गुफा पस्ने ।

काम गर्नु कता कता गफै मिठो गर्ने
आँफु तल खसे पनि खुट्टो माथि पार्ने ।

समयले सबैलाई घच्घच्याउदै रा' छ
परिर्वतनको सागरले प्रीति लाउँदै गा' छ ।

हुन्न के रे यो राष्ट्रको उँभो गति-मति
संघारको अवस्थामा डुब्छन् कति-कति ।

जीवनमा खेल्नु पर्ने खेल बिसे र्पछि
अन्धकारको भुमरीमा फस्छौं हामी कति ।

तिरस्कार र भोक तिर्खा बढ्दै गए पछि
नासिने छ भासिने छ मानवको मति ।

No comments:

Post a Comment