चोखा भाव सधैँ पुजिन्छ

चोखा भाव सधैँ पुजिन्छ जगमा मान्छे नजान्ने छ र ?
पानी अमृत मान्दछौँ सकलले चोखै हुदाँ हैन  र ?
चोखा छन् कृति सृष्टिका प्रकृतिका माटो र ढुङ्गा पनि
चोखा बालकका विचार रसिला मानिन्छ जैले पनि  ।
चोखा छन् घर गोठ वा चउर यी रारा र रानी वन
चोखा छन् हिम ताल पर्बत चुली चोखा कला जीवन
चोखा खेत किसानका हृदयले लेखेर रोपेसरि
चोखा घाम विहानका हृदयनै पस्केर राखेसरि ।
चोखा त्याग शहीदका शरदका उद्यानझैँ मग्मग
चोखा राग बसन्तका कुहुकुहू गाना धरा जग्मग
चोखा निर्मल रम्य भव्य रसिला बैशाखका पालुवा
चोखा शान्त समुद्र वा नदनदी चोखो धुलो वालुवा ।
चोखा बुद्ध प्रबुद्ध हार युगका नौलाख तारासरि
चोखा युद्ध स्वतन्त्र गर्न जननी खुल्दो सितारासरि
चोखो ज्ञान महान दिव्य विजुली फाल्ने अध्याँरोपन
चोखो बारुद शक्तिशान जगमा चोखा भए भावना ।
चोखो प्रेम र स्नेह स्वच्छ दिलको चोखै छ जूठो पनि
चोखो गड्गड भेल मृत्यु पनि हो चोखै छ कालै पनि
चोखो रात भए सफा दिल सुधा चोखै छ गल्ती पनि
चोखो भाव भए सबै जगत यो भेटिन्छ चोखो बनी ।